ارزشگذاری به نماز، نشانه ایمان به خداست و بی اعتنایی، دلیل ضعف عشق و علاقه به معنویات است.
امام علیعلیهالسلام میفرماید: «ان اسرق الناس من سرق صلاته» سارقترین و دزدترین افراد، آنانند که از نمازشان بکاهند و بدزدند
و نیز فرمودهاند: کسی که نماز را سبک شمرد، خداوند برکت و بهره و خیر را از عمر و مال او بر میدارد، پاداش کارهای او را از بین میرود و دعاهایش مستجاب نمیشود و هنگام مرگ با احساس گرسنگی و تشنگی و ذلت مخصوصی از دنیا میرود. در برزخ، شکنجه و ظلمت و فشار میچشد و در قیامت حساب سختی از او کشیده میشود .
از پیامبر اکرم صلی اللهعلیهوآلهوسلم نقل شده است که همینکه انسان در نماز به غیر خدا توجه میکند و خداوند به او میفرماید: «الی من تقصد؟ ارتاغیری ترید؟ و رقیباً سوای تطلب جواد اخلای تبغی؟» «به که توجه میکنی؟ آیا پروردگاری غیر از من سراغ داری؟ آیا مراقبی جز من در کار است؟ آیا به بخشندهای غیر از من دل بستهای؟ بخشندهترین کس منم... اگر توجه به من داشته باشی، من و فرشتگانم به تو توجه داریم....
پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) فرمود: آنکه نماز خود را تباه نسازد در قسامت در کنار قارون و همامان خواهد بود و ای بر کسی که از نماز خود مواظبت نکند. .
اگر کسی را ببینید که قطعهای الماس یا گوهر شبچراغ در دست دارد و آن را بالا و پایین میاندازد و با آن بازی میکند نسبت به او چه فکر میکنید؟ جز اینکه بگویند او یا ارزش این گوهر گرانبها را نمیداند و یا دیوانه است؟ حال اگر کسی نسبت به مهمترین عبادت اسلامی که «نور چشم» پیامبر است بی توجهی کرد و قدر آنرا نداشت، درباره او چه قضاوتی باید کرد؟
حضرت امیرعلیهالسلام درباره چنین فردی میفرمایند: «سهلانگاری مرد در بجاآوردن نماز از سستی ایمان است»
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » علیرضا محمدزاده ( سه شنبه 87/4/18 :: ساعت 10:53 صبح )