بسم الله الرحمن الرحیم

قابل درگاه حی بی نیاز*****هیچ طاعت نیست بهتر از نماز

این عبادت مایه قرب خداست*****مونس شب های تار انبیاست

این عبادت مایه غفران ماست*****ناجی و کفاره عصیان ماست

گر تعجب می کنی از این بیان*****پس برو تنهی عن الفحشا بخوان

این عبادت چون عمود دین توست*****شرط ملت مذهب و آیین توست

متقین را زین و منهاج آمده*****مومنین را عین معراج آمده

چون شدی آماده غسل و وضو*****از معاصی دست و دل اول بشو

خویش را خالی تو از تزویر کن*****پس بلند آوازه تکبیر کن

از خدایان مجازی عذر خواه*****بعد از سر ده ندای لا اله

لفظ الا با دل آگاه گو*****پس محمد ص رسول الله گو

خویشتن را مومن و موقن ببین*****پس علی ع را گو امیر المومنین

دل تهی کن از همه کفر و دغل*****پس بگو حی علی خیر العمل

چشم بردار از تمام ممکنات*****بعد از آن بر گو که قد قام الصلوه

پشت سر انداز خاص و عام را*****پس بگو تکبیره الاحرام را

چون ستادی در حضور کردگار*****باش قائم با سکون و با وقار

فهم کن تا با که می گویی سخن*****با خدا یا با خیال خویشتن

در نمازی یا که دعوا می کنی*****یا جوال و مال پیدا می کنی

در رکوعی یا به فکر نان و آب*****یا معلق می زنی با صد شتاب

در سجودی یا مگر همچو کلاغ*****می زنی بر خاک منقار و دماغ

یک دقیقه، هشت رکعت خوانده ای*****زین ریاضت همچو خر وامانده ای

نصف عمرت از ریاضت کاسته*****این نماز از تو خدا کی خواسته

شرم کن از این نماز ای بی ادب*****هان مکش بیهوده این رنج و تعب

گر نماز خویش خواندی با حضور*****هست مقبول خداوند غفور

بی حضور قلب اگر خواندی نماز

حق بود از این نمازت بی نیاز